Ωτοπλαστική: Αποτελεσματική αντιμετώπιση κάθε δυσμορφίας των αυτιών

Η ωτοπλαστική είναι η επέμβαση που δίνει τη λύση στις δυσμορφίες και τις ατέλειες που αφορούν τα ωτικά πτερύγια. Τα αυτιά είναι άλλωστε από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της εμφάνισης ενός ανθρώπου. Εάν δεν χαρακτηρίζονται από συμμετρία, δημιουργούν μεγάλο αισθητικό πρόβλημα, το οποίο προκαλεί μειωμένη αυτοεκτίμηση και κοινωνικότητα.

Η συνήθης αιτία για να πραγματοποιηθεί η ωτοπλαστική είναι το σύνδρομο των αφεστώτων ώτων. Αξιοσημείωτο είναι πως η ωτοπλαστική είναι η μοναδική αισθητική επέμβαση που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πολύ μικρή ηλικία.

Τι είναι τα αφεστώτα ώτα;

Τα αφεστώτα ώτα ή απλούστερα τα “πεταχτά αυτιά” δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια δυσμορφία των πτερυγίων των αυτιών. Η κύρια αιτία εμφάνισης πεταχτών αυτιών είναι η έλλειψη της ανθέλικας στο πτερύγιο του αυτιού είτε η ύπαρξη μιας υπερβολικά μεγάλης κόγχης του πτερυγίου. Με την ωτοπλαστική ουσιαστικά ο χειρουργός δημιουργεί την πτυχή της ανθέλικας ή ελαττώνει το μεγέθους της κόγχης, με τεχνική αφαίρεσης τμήματος χόνδρου της κόγχης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα αυτιά να αποκτούν κανονικό σχήμα και να μην “πετάνε”.

Σε ποια ηλικία μπορεί κάποιος να προχωρήσει σε πλαστική αυτιών;

Δεν υπάρχει μεγάλος ηλικιακός περιορισμός όσον αφορά την ωτοπλαστική. Η διαδικασία ανάπτυξης των αυτιών έχει ολοκληρωθεί σε ποσοστό άνω του 80% στην ηλικία των έξι ετών. Από αυτή την ηλικία και έπειτα μπορεί κανείς να υποβληθεί στην συγκεκριμένη επέμβαση.

Ωτοπλαστική κατά την παιδική ηλικία

Το πρόβλημα των αφεστώτων ώτων γίνεται αντιληπτό κατά τη γέννηση του παιδιού. Εφόσον, όπως προαναφέρθηκε, η ανάπτυξη των αυτιών έχει ολοκληρωθεί κατά μεγάλο ποσοστό στην ηλικία των έξι ετών, είναι ωφέλιμο πριν τα παιδιά εισέλθουν στη σχολική τάξη να διενεργείται η επέμβαση. Πολλοί γονείς αποφασίζουν να υποβληθεί το παιδί τους σε ωτοπλαστική για να προλάβουν τα κακόβουλα σχόλια για την εμφάνιση του παιδιού τους και να αποφύγουν τον αρνητικό αντίκτυπο που θα έχει στην ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη του, πράγμα το οποίο ενδεχομένως να  επηρεάσει την μετέπειτα κοινωνικότητα του.

Ωτοπλαστική : η διαδικασία της επέμβασης

Όπως τα χαρακτηριστικά κάθε ανθρώπου διαφέρουν έτσι διαφέρει και το μέγεθος του προβλήματος. Ο χειρουργός θα εκτιμήσει την κατάσταση και με βάση την εμπειρία του θα επιλέξει την κατάλληλη τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ωστόσο κάποια στοιχεία της διαδικασίας είναι κοινά για όλους τους ασθενείς.  Ο χειρουργός σχεδιάζει με προσοχή τα ακριβή σημεία που πρέπει να διορθωθούν. Έπειτα ανοίγει τομή στην πίσω πλευρά του αυτιού, ώστε να μην μπορεί να γίνει αντιληπτή. Αφού απομακρύνει το πλεονάζον δέρμα, ελαττώνει τον χόνδρο στην περιοχή της κόγχης και σχηματίζει την πτυχή της ανθέλικας. Τέλος συρράφει με ειδική τεχνική το πτερύγιο του αυτιού.

Ωτοπλαστική : πόση είναι η διάρκεια της επέμβασης;

Το πόσο θα διαρκέσει η ωτοπλαστική εξαρτάται από το πόσο σοβαρό είναι το αισθητικό πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Η συνήθης διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου δύο ώρες.

Ωτοπλαστική : τι είδους αναισθησία χρησιμοποιείται;

Εάν η ωτοπλαστική πραγματοποιείται σε παιδιά ηλικίας 6 έως 16 ετών, επιλέγεται η γενική αναισθησία κυρίως γιατί είναι δύσκολη η συνεργασία των παιδιών σε μια επέμβαση. Εάν πραγματοποιείται σε άτομα άνω των 16 ετών, τότε υπάρχει η επιλογή σε συνεργάσιμα άτομα να γίνει με τοπική αναισθησία και μέθη.

Ωτοπλαστική : μετεγχειρητική πορεία

Στην περίπτωση που η επέμβαση πραγματοποιήθηκε υπό τοπική αναισθησία και μέθη την ίδια ημέρα το άτομο επιστρέφει σπίτι του. Αν όμως πραγματοποιήθηκε με γενική αναισθησία θα πρέπει να παραμείνει στο νοσοκομείο και να πάρει εξιτήριο την επόμενη ημέρα, αφού προηγουμένως ο γιατρός  τον συμβουλεύσει σχετικά με τους τρόπους φροντίδας και υγιεινής της περιοχής.

Μετά την επέμβαση χορηγούνται αντιβιοτικά για την αποφυγή μολύνσεων και αντιφλεγμονώδη προκειμένου να υποχωρήσει γρηγορότερα το οίδημα. Το άτομο θα πρέπει να φοράει έναν ελαστικό επίδεσμο για 2 ημέρες. Έπειτα αυτός θα αντικατασταθεί με έναν λεπτότερο, τον οποίο θα πρέπει να συνεχίσει να φοράει για 1 εβδομάδα ακόμα αλλά μόνον κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αυτές τις 10 ημέρες, ώσπου να  αφαιρεθούν τα ράμματα θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός και να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του γιατρού.

Ωτοπλαστική : πόσο επώδυνη είναι;

Η ωτοπλαστική συγκαταλέγεται στις πιο ανώδυνες πλαστικές επεμβάσεις. Ο πόνος που νιώθει ο ασθενής μετά την επέμβαση είναι ήπιος και ελαχιστοποιείται με τη λήψη αναλγητικών. Ο ελαστικός επίδεσμος που πρέπει να φοράει αναγκαστικά το άτομο πρέπει να είναι χαλαρός, να μην πιέζει ώστε να μην του προκαλέσει δυσφορία ή ισχαιμία.

Ωτοπλαστική και επιπλοκές

Η επιλογή του κατάλληλου χειρουργού είναι καθοριστικής σημασίας όσον αφορά το θέμα των επιπλοκών. Εάν ο χειρουργός είναι εξειδικευμένος, ο κίνδυνος να εμφανιστούν επιπλοκές είναι μηδαμινός. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις είναι πιθανό το άτομο μετά το πέρας της επέμβασης να εμφανίσει αιμάτωμα ή να δημιουργηθεί φλεγμονή, κατάσταση η οποία αντιμετωπίζεται χωρίς αρνητικές συνέπιες με τον σωστό μετεγχειρητικό έλεγχο και συνεργασία γιατρού και ασθενή.

Πλαστική αυτιών : πότε θα είναι σε θέση το άτομο να επιστρέψει στις συνήθεις δραστηριότητες;

Μετά από 2 ημέρες και την αφαίρεση του πρώτου επιδέσμου το άτομο μπορεί να ασχολείται με ελαφρές δουλειές και πνευματική εργασία χωρίς να καταπονείται σωματικά. Η έντονη σωματική άσκηση καλό θα ήταν να αποφευχθεί τις πρώτες 2 - 3 εβδομάδες μετά την ωτοπλαστική.

Διόρθωση αφεστώτων ώτων : ιδιαίτερη συμπεριφορά που θα πρέπει να υιοθετήσετε μετά την επέμβαση

Οι γενικές συμβουλές προφύλαξης μετά την ωτοπλαστική είναι οι ακόλουθες :

• Μην κοιμάστε στο πλάι
• Αποφύγετε την παρατεταμένη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία
• Μην κάνετε πολύωρες συζητήσεις από το τηλέφωνο
• Μην χρησιμοποιείτε ακουστικά

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ωτοπλαστική, επικοινωνήστε με τον Χειρουργό Ωτορινολαρυγγολόγο Δρ. Πέτρο Λίτο, επιμελητή ΩΡΛ της Βιοκλινικής Αθηνών και επιστημονικό συνεργάτη του «Κέντρου Μικρο-ενδοσκοπικής χειρουργικής στην Ωτορινολαρυγγολογία».

Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε ένα ενημερωτικό ραντεβού

Ρινοπλαστική: Οριστικό τέλος σε λειτουργικά & αισθητικά ζητήματα της μύτης

Η ρινοπλαστική είναι μια επέμβαση που πραγματοποιείται τόσο για λειτουργικούς όσο και για αισθητικούς λόγους. Η μύτη βρίσκεται στο κέντρο του προσώπου και είναι το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο η ρινοπλαστική είναι μια επέμβαση που χαρακτηρίζεται από μεγάλη τεχνική δυσκολία καθώς απαιτεί ιδιαίτερους χειρισμούς από τον χειρουργό. Αυτό συνεπάγεται πως η επιλογή του κατάλληλου γιατρού πρέπει να γίνει με βάση την εξοικείωση και την εξειδίκευση που έχει στο συγκεκριμένο αντικείμενο.

Ρινοπλαστική : τι είδους διορθώσεις μπορούμε να κάνουμε

Οι διορθώσεις που μπορούμε να κάνουμε με τη ρινοπλαστική είναι :

• λειτουργικής φύσεως, όπως λόγου χάρη να διορθώσουμε ένα σκολιωτικό (στραβό) διάφραγμα, το οποίο δυσχεραίνει τη λειτουργία της αναπνοής
• αισθητικής φύσεως, να αλλάξουμε το σχήμα, έτσι ώστε να υπάρχει συμμετρία και αρμονία στην εικόνα του προσώπου, τονώνοντας την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή μας

Είδη χειρουργικής διόρθωσης ρινός

Η ρινοπλαστική μπορεί να είναι ανοιχτού ή κλειστού τύπου. Η κλειστή ρινοπλαστική μπορεί να εφαρμοστεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, είτε πρόκειται για διόρθωση  που αφορά τον ύβο (καμπούρα) της μύτης είτε το ακρορρίνιο.

Η ανοιχτή ρινοπλαστική είναι ο τύπος που προτιμάται στις περισσότερες περιπτώσεις επανεπέμβασης μετά από αποτυχημένη ρινοπλαστική, γιατί δίνει στον χειρουργό τη δυνατότητα να προβεί  στη διόρθωση δύσκολων προβλημάτων του σκελετού της μύτης έχοντας καλύτερο οπτικό πεδίο.

Ποια θεωρείται η κατάλληλη ηλικία για να πραγματοποιηθεί η επέμβαση;

Ουσιαστικά δεν υπάρχει σημαντικός περιορισμός όσον αφορά την ηλικία για τη διενέργεια της συγκεκριμένης επέμβασης.  Άτομα από 18 ετών και άνω μπορούν να προχωρήσουν σε ρινοπλαστική εφόσον λειτουργικοί ή αισθητικοί λόγοι το επιβάλλουν. Η επέμβαση είναι καλό να μην πραγματοποιείται πριν τα 18 γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του οστεοχόνδρινου τμήματος της μύτης και ως εκ τούτου υπάρχει το ενδεχόμενο να προκύψουν ασυμμετρίες. Ακόμη, όταν η επέμβαση γίνεται νωρίς, δίνεται η δυνατότητα στο άτομο να απολαμβάνει την ωραία μύτη της επιθυμίας του για μεγαλύτερο διάστημα στην υπόλοιπη ζωή του.

Ρινοπλαστική : θα αποκτήσω τη μύτη που ονειρεύομαι;

Πολλοί άνθρωποι νομίζουν εσφαλμένα πως με τη ρινοπλαστική μπορούν να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη μύτη όπως για παράδειγμα ενός ηθοποιού που θαυμάζουν, επειδή θεωρούν πως το σχήμα της είναι το ιδανικό. Αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι πως το ιδανικό σχήμα μύτης είναι αυτό που ταιριάζει σε κάθε πρόσωπο. Η ιδανική μύτη είναι αυτή που “δένει” αρμονικά με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου και δεν αλλοιώνει την εικόνα του.

Ο προεγχειρητικός σχεδιασμός στο ιατρείο για την πλαστική επιδιόρθωση της μύτης

Ο γιατρός αφού τελειώσει με την καταγραφή του ιστορικού θα προχωρήσει στον έλεγχο του εσωτερικού της μύτης ώστε να διαπιστώσει σε τι κατάσταση είναι το διάφραγμα, οι ρινικές κόγχες, οι ρινικές βαλβίδες κτλ. Στη συνέχεια θα κάνει τις απαραίτητες μετρήσεις και θα φωτογραφίσει τη μύτη από 4 διαφορετικές γωνίες. H φωτογράφιση αυτή πριν την επέμβαση, αποσκοπεί αφ' ενός στην τεκμηρίωση του περιστατικού, τη μελέτη και το σχεδιασμό του χειρουργικού πλάνου και αφ' ετέρου καθοδηγεί τον χειρουργό κατά τη διάρκεια της εγχείρησης.  Επιπλέον δίνεται η δυνατότητα να συγκριθούν οι προεγχειρητικές φωτογραφίες με τις μετεγχειρητικές, που λαμβάνονται μετά την επέμβαση, όταν θα έχει υποχωρήσει τελείως το οίδημα.  Αφού ολοκληρώσει τον έλεγχο θα συζητήσει μαζί σας τις λειτουργικές αλλά και αισθητικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στη μύτη ώστε να αναπνέει φυσιολογικά και να έχει μια αρμονική εμφάνιση χωρίς παράλληλα να φαίνεται χειρουργημένη. Τέλος θα οριστεί η ημερομηνία της επέμβασης.

Ποια είναι η διαδικασία πριν και κατά τη διάρκεια της επέμβασης ρινοπλαστικής;

Η διαδικασία που ακολουθείται πριν την επέμβαση είναι σχετικά απλή. Την καθορισμένη ημέρα της επέμβασης, ο υποψήφιος έρχεται στην κλινική ούτως ώστε να γίνουν οι απαραίτητες τυπικές εξετάσεις που προηγούνται κάθε επέμβασης, όπως αιματολογικές εξετάσεις, ηλεκτροκαρδιογράφημα και ακτινογραφία θώρακος.

Η ρινοπλαστική πραγματοποιείται κατά κανόνα υπό γενική αναισθησία, σπανιότερα και μόνο σε απλές περιπτώσεις μπορεί να γίνει υπό τοπική αναισθησία ή μέθη.

Η διάρκεια της επέμβασης εξαρτάται από το μέγεθος του προβλήματος και από το τι είδους αλλαγές χρειάζεται να πραγματοποιηθούν.

Ρινοπλαστική : η μετεγχειρητική περίοδος

Μετά την επέμβαση το άτομο θα χρειαστεί να παραμείνει στο νοσοκομείο για 1 ημέρα, κυρίως για παρακολούθηση και το επόμενο πρωί θα επιστρέψει σπίτι με αναλυτικές μετεγχειρητικές οδηγίες. Ρινικός πωματισμός που δημιουργεί δυσφορία λόγω απόφραξης της μύτης και πόνο κατά την αφαίρεσή του δεν υπάρχει. Ο ασθενής αναπνέει από την μύτη άμεσα μετά το χειρουργείο.

Η αρχική εικόνα δε θα πρέπει να προκαλέσει ανησυχία γιατί είναι λογικό να παρουσιαστούν ήπιες εκχυμώσεις και οίδημα στην μύτη και κάτω από τα μάτια. Πρόκειται για μια παροδική κατάσταση και το αργότερο σε μία εβδομάδα το πρόσωπο θα έχει επανέλθει στην φυσιολογική του κατάσταση. Επίσης το άτομο θα χρειαστεί να φορά έναν ειδικό, μικρό ρινικό νάρθηκα για τις επόμενες επτά ημέρες.

Πόσο επώδυνη είναι η επέμβαση;

Η ρινοπλαστική θεωρείται ανώδυνη επέμβαση, παρ' όλα αυτά τυχόν ήπιας έντασης πόνος με τη λήψη απλών αναλγητικών γίνεται ανεπαίσθητος.

Ρινοπλαστική : υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών;

Σε οποιαδήποτε επέμβαση υποβαλλόμαστε πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος επιπλοκών.

Στη ρινοπλαστική οι επιπλοκές είναι σπάνιες, όπως για παράδειγμα μια μικρή αιμορραγία η οποία αντιμετωπίζεται εύκολα ή τυχόν μόλυνση που όμως προλαμβάνεται με τη χορήγηση κατάλληλου αντιβιοτικού. Είναι αλήθεια πάντως ότι η ρινοπλαστική είναι ίσως η πιο απαιτητική επέμβαση στο πρόσωπο και η διασφάλιση σωστού λειτουργικού και αισθητικού αποτελέσματος απαιτεί προσεκτική επιλογή χειρουργού.

Ρινοπλαστική  : συμπεριφορές  που πρέπει να υιοθετήσει το άτομο μετά την επέμβαση

• Μη φυσάτε τη μύτη σας
• Μην βουρτσίζετε δυνατά τα δόντια σας
• Αποφύγετε τις έντονες εκφράσεις
• Κάντε πλύσεις με φυσιολογικό ορό
• Αποφύγετε την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο
• Τοποθετήστε κρύες κομπρέσες κάτω από τα μάτια
• Αποφύγετε την έντονη σωματική καταπόνηση ή άσκηση τις πρώτες 2 - 3 εβδομάδες

Ο Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Λίτος Πέτρος είναι ένας από 10 γιατρούς στην Ελλάδα που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ρινοπλαστικής.

Συνεχής προσπάθεια για το καλύτερο και αφοσίωση στην λειτουργική και αισθητική χειρουργική της μύτης!

Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε ένα ενημερωτικό ραντεβού

Η μύτη αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό του προσώπου. Όσον αφορά στη λειτουργικότητά της, ανήκει στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε λειτουργίες όπως η αναπνοή και η όσφρηση.

Πρόκειται για το σημαντικότερο χαρακτηριστικό, καθώς βρίσκεται στο κέντρο του προσώπου, με αποτέλεσμα να συμμετέχει καθοριστικά στη συμμετρία και την αισθητική του.

Η Ανατομία Της Μύτης

Προκειμένου να κατανοήσουμε πλήρως τις λειτουργίες και τον ρόλο της μύτης, θα πρέπει προηγουμένως να εξετάσουμε την ανατομία της.

Γενικά, η οστέινη δομή της μύτης αποτελεί τον σκελετό της.

Η μύτη διακρίνεται σε δύο τμήματα:

1. Εξωτερικό
2. Εσωτερικό

Εξωτερική Μύτη

Η εξωτερική μύτη στο ανώτερο τμήμα της αποτελείται από τα ρινικά οστά, ενώ στο κατώτερο, το οποίο συνιστά και το ευκίνητο τμήμα της, αποτελείται από χόνδρο.
Το σχήμα της μύτης και ιδιαίτερα το εύρος των ρουθουνιών καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό γενετικά, σε συσχέτιση με περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Έτσι, σε περιοχές με θερμό-υγρό κλίμα κυριαρχούν μύτες με μεγαλύτερα ρουθούνια, ενώ σε ψυχρά κλίματα είναι συνηθέστερες μύτες με στενότερα ρουθούνια, εξυπηρετώντας έτσι ένα εξελικτικό πλεονέκτημα.

Εσωτερική Μύτη

Η εσωτερική μύτη σχηματίζει τις ρινικές κοιλότητες που χωρίζονται σε δεξιά και αριστερή και βρίσκονται εκατέρωθεν του ρινικού διαφράγματος.
Το διάφραγμα αποτελείται από:

• Χόνδρο (στο πρόσθιο τμήμα του)
• Οστό (στο οπίσθιο τμήμα του)

Στην κάθε ρινική κοιλότητα, απέναντι από το διάφραγμα, βρίσκονται οι τρεις ρινικές κόγχες. Στο ανώτερο τμήμα της ρινικής κοιλότητας βρίσκεται ο οσφρητικός βλεννογόνος, ενώ στο πίσω μέρος της μύτης βρίσκονται οι οπίσθιες ρινικές χοάνες που οδηγούν στον ρινοφάρυγγα.

Γύρω από τη μύτη τοποθετούνται οι παραρρίνιοι κόλποι οι οποίοι συνιστούν αεροφόρες κοιλότητες και αποτελούνται από:

• Τα γναθιαία άντρα ή ιγμόρεια
• Τους μετωπιαίους κόλπους
• Τον σφηνοειδή κόλπο
• Τις ηθμοειδείς κυψέλες

Ο βλεννογόνος της μύτης διακρίνεται σε δύο τύπους:

1. Αναπνευστικός - Είναι υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία της αναπνοής
2. Οσφρητικός – Είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία της όσφρησης και βρίσκεται στο ανώτερο τμήμα της ρινικής κοιλότητας

Φυσιολογικές Λειτουργίες Της Μύτης

Ο ρόλος της μύτης είναι πολύπλευρος. Οι λειτουργίες της σχετίζονται κατ’ αρχήν με την αίσθηση της όσφρησης.
Ως τμήμα του ανώτερου αεραγωγού, η μύτη εξυπηρετεί στα εξής:

• Ρύθμιση της αναπνευστικής ροής
• Αδρός καθαρισμό του εισπνεόμενου αέρα
• Θέρμανση και εφύγρανση του εισπνεόμενου αέρα
• Φώνηση ως αντηχείο

Οι δύο ρινικές κοιλότητες δεν έχουν σταθερό όγκο. Αντιθέτως, ο όγκος αυξομειώνεται μέσω του περιοδικού οιδήματος του ρινικού βλεννογόνου (ρινικός κύκλος). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εναλλάσσεται η ρινική θαλάμη που δέχεται κάθε φορά το κυρίως ρεύμα αέρα. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί πιο εύκολα να αναγεννηθεί ο ρινικός βλεννογόνος.

Μύτη & Αισθητική

Η αισθητική της μύτης μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στη συνολική εικόνα ενός ανθρώπου. Ως κεντρικό χαρακτηριστικό του προσώπου έχει ιδιαίτερη σημασία, με αποτέλεσμα το μέγεθος και το σχήμα της να καθορίζει την εμφάνιση ολόκληρου του προσώπου.
Ιδανικά η μύτη πρέπει να βρίσκεται σε αρμονία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου και όχι να ξεχωρίζει.

Η χειρουργική της εξωτερικής μύτης (ρινοπλαστική) συγκαταλέγεται στις συχνότερες επεμβάσεις της πλαστικής χειρουργικής.

Η χειρουργική της εσωτερικής και εξωτερικής μύτης (λειτουργική ρινοπλαστική), η οποία διενεργείται από εξειδικευμένο Ρινοχειρουργό ΩΡΛ, συμπεριλαμβάνει και την λειτουργία της μύτης. Αποτελεί δηλαδή μια διαδικασία η οποία δεν αποσκοπεί μόνο στην αισθητική αποκατάσταση της μύτης αλλά στοχεύει και στην μεγιστοποίηση της ευχέρειας της ρινικής αναπνοής.

Οι Συχνότερες Παθήσεις Της Μύτης

Οι παθήσεις της μύτης μπορεί να συνοδεύουν ένα άτομο από τη γέννησή του ή να εμφανιστούν στην πορεία της ζωής του.
Μεταξύ των σημαντικότερων παθήσεων της μύτης συγκαταλέγονται οι ακόλουθες:

Οξεία Ρινίτιδα – Ρινοκολπίτιδα

Η οξεία ρινίτιδα – ρινοκολπίτιδα είναι το γνωστό σε όλους κρυολόγημα, το οποίο οφείλεται σε ιούς. Σε αυτήν την περίπτωση ο ασθενής εκδηλώνει:

• Ρινική καταρροή
• Ρινική απόφραξη
• Φτάρνισμα
• Κεφαλαλγία
• Πυρετό

Η οξεία ρινίτιδα – ρινοκολπίτιδα αντιμετωπίζεται με αναλγητικά, αποσυμφορητικά σπρέι, ρινοπλύσεις και σπανιότερα με αντιβιοτικά αν εξελιχθεί σε μικροβιακή λοίμωξη.

Αλλεργική Ρινίτιδα

Πρόκειται για αντίδραση του βλεννογόνου σε κάποιον αλλεργικό παράγοντα. Η κλινική εικόνα του ασθενή περιλαμβάνει:

• Φτάρνισμα
• Ρινική απόφραξη
• Λεπτόρρευστες, υδαρείς εκκρίσεις

Η θεραπεία είναι κυρίως συντηρητική σε συνδυασμό με αποφυγή του παράγοντα που την προκαλεί.

Επίσταξη – Αιμορραγία Από Τη Μύτη

Η επίσταξη (ρινορραγία) είναι μια συχνή κατάσταση η οποία συνήθως δεν αποτελεί σύμπτωμα κάποιας σοβαρής αιτίας.

Σε εμμένουσες περιπτώσεις, χρειάζεται καυτηριασμός του αγγείου που αιμορραγεί.

Σκολίωση Ρινικού Διαφράγματος

Η σκολίωση ρινικού διαφράγματος μπορεί να υπάρχει εκ γενετής ή να οφείλεται σε κάποιον τραυματισμό κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.

Πολύποδες Στη Μύτη

Οι πολύποδες στη μύτη ή ρινικοί πολύποδες είναι καλοήθεις υπερπλασίες του βλεννογόνου της ρινός ή των παραρρινίων κόλπων.
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία εμφάνισής τους. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές προκύπτουν ως αποτέλεσμα χρόνιας αλλεργικής ρινίτιδας ή ιγμορίτιδας.

Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα του ασθενούς, την ενδοσκόπηση και την αξονική τομογραφία. Αντιμετωπίζεται είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με χειρουργική επέμβαση.

Φλεγμονή Των Παραρρινίων Κόλπων

Οι φλεγμονές των παραρρινίων κόλπων, ανάλογα με το ποιος κόλπος φλεγμαίνει, διακρίνονται σε ιγμορίτιδα, σφηνοειδίτιδα, ηθμοειδιτίδα κτλ.

Η θεραπευτική προσέγγιση συνήθως είναι συντηρητική. Σε περίπτωση που η φαρμακευτική αγωγή δεν αποδώσει τότε επιλέγεται η ενδοσκοπική χειρουργική.

Όγκοι στη μύτη

Οι όγκοι στη μύτη μπορεί να εντοπιστούν είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά και να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.

Λόγω της έντονης έκθεσης του δέρματος της μύτης στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, δεν είναι σπάνιες οι κακοήθεις εξεργασίες στην περιοχή αυτή.

Η αντιμετώπισή τους γίνεται χειρουργικά, ενώ στην περίπτωση κακοήθειας μπορεί να χρειαστεί επιπλέον ακτινοθεραπεία ή/και χημειοθεραπεία.

Διαταραχές όσφρησης

Οι διαταραχές όσφρησης μπορεί να αφορούν στα εξής:

• Ανοσμία
• Υποσμία
• Δυσοσμία
• Φαντοσμία

Τραυματισμοί Της Μύτης

Εξαιτίας της προεξέχουσας θέσης της στο κέντρο του προσώπου, η μύτη εμπλέκεται συχνά σε τραυματισμούς. Το κάταγμα των ρινικών οστών είναι το συχνότερο από τα κατάγματα του προσώπου.

Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε το ραντεβού σας

Ο λάρυγγας είναι όργανο του αναπνευστικού συστήματος και αποτελεί συνέχεια του φάρυγγα. Βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του τραχήλου, στην πίσω πλευρά του λεγόμενου μήλου του Αδάμ.
Ο λάρυγγας βοηθά στην παραγωγή της φωνής καθώς περιλαμβάνει τις φωνητικές χορδές, ενώ παράλληλα προστατεύει τους πνεύμονες από την εισρόφηση κατά τη διαδικασία της κατάποσης.

Ανατομία Του Λάρυγγα

Ο λάρυγγας αποτελείται από χόνδρους, συνδέσμους και μυς. Οι χόνδροι διακρίνονται σε:

• Κερατοειδείς
• Αρυταινοειδείς
• Σησαμοειδείς
• Κρικοειδή
• Θυρεοειδή
• Επιγλωττίδα

Οι χόνδροι αυτοί συνδέονται μεταξύ τους με μυς και συνδέσμους.

Ο λάρυγγας, επίσης, περικλείει τις φωνητικές χορδές.

Λάρυγγας – Ποιες είναι οι λειτουργίες του;

Οι κύριες 3 λειτουργίες του λάρυγγα είναι οι εξής:

1. Αναπνευστική
   Ο λάρυγγας συμμετέχει στη λειτουργία της αναπνοής. Ουσιαστικά είναι το όργανο μέσω του οποίου περνά ο αέρας για να φτάσει στους πνεύμονες.
2. Προστατευτική
   Βοηθάει στο να προστατεύεται η κατώτερη αναπνευστική οδός από την εισρόφηση τροφών ή υγρών.
3. Φωνητική
   Μέσω των φωνητικών χορδών, ο λάρυγγας παράγει τη βασική φώνηση, η οποία μέσω του φάρυγγα και της στοματικής και ρινικής κοιλότητας μετατρέπεται σε ομιλία.

Λάρυγγας – Ποια συμπτώματα μπορεί να υποδηλώσουν κάποια διαταραχή στη λειτουργία του;

Τα συνηθέστερα συμπτώματα που υποδηλώνουν πως υπάρχει κάποια διαταραχή στην ομαλή λειτουργία του λάρυγγα, ήσσονος ή μείζονος σημασίας, είναι τα ακόλουθα:

• Δυσκολία κατά την κατάποση
• Βραχνάδα (βράγχος φωνής)
• Επίμονος, μη παραγωγικός βήχας
• Αδυναμία κατά την ομιλία
• Αίσθηση ύπαρξης ‘κόμπου’ στο λαιμό
• Πόνος κατά τη διάρκεια της ομιλίας
• Δύσπνοια
• Κακοσμία
• Αιμόπτυση (σε προχωρημένα στάδια κακοήθειας)

Λάρυγγας & Φλεγμονές

Οι φλεγμονές που αφορούν στο λάρυγγα ονομάζονται λαρυγγίτιδες. Αυτές, ανάλογα με τα συμπτώματα που προκαλούν καθώς και τη διάρκειά τους, διακρίνονται σε οξείες και χρόνιες:

Τύποι Οξείας Φλεγμονής

• Οξεία λαρυγγίτιδα - Επηρεάζει όλες τις ηλικιακές ομάδες και οφείλεται κυρίως σε ιούς που προσβάλλουν το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα.
• Οξεία επιγλωττίτιδα – Εμφανίζεται περισσότερο στην παιδική ηλικία και προκαλείται από το βακτήριο Hemophilus influenzae Β. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι το οίδημα της επιγλωττίδας. Οι ασθενείς εμφανίζουν δύσπνοια, συριγμό κατά την αναπνοή και σιελόρροια.
• Λαρυγγοτραχειοβρογχίτιδα – Οφείλεται κυρίως σε ιογενείς αιτίες και αφορά συνήθως μικρά παιδιά. Τα συμπτώματά της μπορεί να είναι:
  • Ήπια ρινίτιδα
  • Βήχα
  • Πυρετό
  • Βράγχος φωνής
  • Υλακώδης βήχας με έναν ήχο ‘σφυρίγματος’ κατά την εισπνοή (εισπνευστικός σιγμός).
  • Αναπνευστική δυσχέρεια με κυάνωση (σε βαρύτερες περιπτώσεις)

Χρόνια Λαρυγγίτιδα

Οι χρόνιες λαρυγγίτιδες είναι οι φλεγμονές των οποίων η διάρκεια ξεπερνάει τις 3 εβδομάδες.

Οι παράγοντες που ευνοούν την εμφάνισή τους είναι:

• Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
• Κακή χρήση της φωνής
• Kάπνισμα
• Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
• Έκθεση σε σκόνη ή εισπνεόμενες χημικές ουσίες

Οι ασθενείς συνήθως παρουσιάζουν βραχνάδα και έντονο λαρυγγικό βήχα.

Λάρυγγας & Κακώσεις

Με τον όρο κακώσεις του λάρυγγα εννοούμε τους τραυματισμούς που μπορεί να υποστεί. Οι τραυματισμοί διακρίνονται σε κλειστούς και ανοιχτούς:

• Κλειστοί τραυματισμοί του λάρυγγα
  Μπορεί να προκύψουν μετά από στραγγαλισμό ή από κάποιο χτύπημα με αμβλύ αντικείμενο ή έπειτα από διασωλήνωση.
• Ανοιχτοί τραυματισμοί του λάρυγγα
  Προκύπτουν συνήθως με αιχμηρά όργανα ή σφαίρες και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι απειλητικοί για τη ζωή.

Λάρυγγας & Νευρολογικές Παθήσεις

Οι νευρολογικές παθήσεις του λάρυγγα διακρίνονται σε κινητικές και αισθητικές.

Κινητικές νευρολογικές παθήσεις του λάρυγγα
Οι κινητικές παθήσεις μπορεί να είναι είτε κεντρικές είτε περιφερικές:

• Οι κεντρικές προκαλούν παράλυση στη μία ή και στις δύο φωνητικές χορδές λόγω κάποιας εγκεφαλικής βλάβης.
• Οι περιφερικές οφείλονται σε βλάβη του άνω ή κάτω λαρυγγικού νεύρου ή και των δύο. Συνήθως προκύπτουν λόγω τραύματος ύστερα από αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα ή λόγω όγκων στο φάρυγγα, στον οισοφάγο κτλ.

Αισθητικές νευρολογικές διαταραχές του λάρυγγα
Οι αισθητικές διαταραχές μπορεί να είναι μονόπλευρες ή αμφίπλευρες. Μπορεί να προκύψουν ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο, σε άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο Guillain – Barre, άτομα με πολλαπλή σκλήρυνση κ.α.

Λάρυγγας & Καλοήθεις Παθήσεις

Οι συνηθέστερες καλοήθεις παθήσεις που αφορούν στο λάρυγγα περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

• Πολύποδας στις φωνητικές χορδές
• Οίδημα Reinke των φωνητικών χορδών
• Οζίδια στις φωνητικές χορδές
• Κύστεις φωνητικών χορδών

Συνήθως η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση όλων των καλοηθών παθήσεων του λάρυγγα είναι η χειρουργική επέμβαση.

Λάρυγγας & Κακοήθεια

Ο καρκίνος (κακοήθεια) του λάρυγγα είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου κεφαλής και τραχήλου και αφορά σε μεγαλύτερο ποσοστό τους άνδρες από ό, τι τις γυναίκες.
Οι κακοήθειες του λάρυγγα, κατά κύριο λόγο, οφείλονται στο κάπνισμα και την κατάχρηση αλκοόλ. Η εκδήλωση τις κακοήθειας μπορεί να είναι από ήπια δυσπλασία έως και μια βαριά περίπτωση με χαμηλά ποσοστά επιβίωσης.
Ωστόσο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο καρκίνος του λάρυγγα εάν διαγνωσθεί σε αρχικό στάδιο είναι ιάσιμος.

Σε κάθε περίπτωση όμως είναι κρίσιμης σημασίας κάθε βραχνάδα που επιμένει άνω των 3 εβδομάδων να διερευνάται από ωτορινολαρυγγολόγο με λαρυγγοσκόπηση.

Λάρυγγας  - Πώς τίθεται η διάγνωση της κακοήθειας;

Η διάγνωση της κακοήθειας τίθεται μέσω της εκτίμησης των κλινικών συμπτωμάτων και της ενδοσκόπησης του λάρυγγα. Στη συνέχεια ο ΩΡΛ λαμβάνει δείγμα από την περιοχή  που έχει υποστεί βλάβη για περαιτέρω εξέταση (βιοψία). Σε ορισμένες περιπτώσεις ο ασθενής ίσως χρειαστεί να υποβληθεί σε αξονική ή μαγνητική τομογραφία, προκειμένου να δοθούν περαιτέρω απεικονιστικές πληροφορίες για την περιοχή που έχει υποστεί τη βλάβη.

Καρκίνος Του Λάρυγγα – Πώς αντιμετωπίζεται;

Εφόσον ο καρκίνος του λάρυγγα διαγνωσθεί σε πρώιμο στάδιο, έχει πολύ καλή πρόγνωση και δεν είναι μεταστατικός. Η θεραπευτική πρακτική σε αυτήν την περίπτωση στοχεύει στη διατήρηση του λάρυγγα και της ποιότητας της φωνής.

Εάν ο καρκίνος διαγνωσθεί σε πιο προχωρημένο στάδιο, τότε ίσως χρειαστεί μερική ή ολική λαρυγγεκτομή σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία και ακτινοβολία.

 
Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε το ραντεβού σας

Ο όρος ωτίτιδα περιγράφει τη φλεγμονή του μέσου ωτός, το οποίο εντοπίζεται πίσω από το τύμπανο. Αφορά τόσο παιδιά όσο και ενήλικες και μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη.

Διακρίνεται στις εξής κατηγορίες:

• Εξωτερική - Φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου ή/και του πτερυγίου του αφτιού
• Μέση - Οξεία ή χρόνια
• Εσωτερική (λαβυρινθίτιδα)

Εξωτερική Ωτίτιδα – Πώς προκαλείται;

Η εξωτερική μπορεί να προκληθεί από ποικίλες αιτίες, μεταξύ των οποίων είναι:

• Διείσδυση παθογόνων μικροοργανισμών (π.χ. ψευδομονάδα) στον έξω ακουστικό πόρο.
• Έντονος καθαρισμός του έξω ακουστικού πόρου με βρώμικα δάχτυλα ή μπατονέτα και τραυματισμός του
• Καθαρισμός με μολυσμένο νερό
• Αλλεργικοί παράγοντες (π.χ. καλλυντικά, απορρυπαντικά)
• Επέκταση μιας προϋπάρχουσας χρόνιας μέσης ωτίτιδας
• Εξοστώσεις
• Προωτιαία συρίγγια

Επίσης, συγκεκριμένες νόσοι όπως ο σακχαρώδης διαβήτης κ.α., οι οποίες οδηγούν σε εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, προδιαθέτουν στην ανάπτυξη εξωτερικής ωτίτιδας.

Εξωτερική Ωτίτιδα – Συμπτώματα

Η εξωτερική μπορεί να προκαλέσει τα εξής συμπτώματα:

• Κνησμό (φαγούρα)
• Πόνο στο αφτί
• Εκροή υγρού από των έξω ακουστικό πόρο
• Πυρετό
• Πονοκέφαλο

Εξωτερική Ωτίτιδα – Τύποι

Οι τύποι της εξωτερικής ωτίτιδας περιλαμβάνουν:

1. Διάχυτη εξωτερική 
   Συνήθως προκαλείται λόγω μιας μικροβιακής ή μυκητιασικής λοίμωξης, αλλά μπορεί να έχει και αλλεργική αιτιολογία.
2. Δοθιήνας έξω ακουστικού πόρου
   Οφείλεται σε μόλυνση τριχοθυλακίου στον έξω ακουστικό πόρο από σταφυλόκοκκο, κυρίως λόγω έντονου καθαρισμού του έξω ακουστικού πόρου με μπατονέτα ή άλλα αντικείμενα.
3. Κακοήθης εξωτερική 
   Πρόκειται για βαριά, προοδευτικά νεκρωτική μορφή εξωτερικής ωτίτιδας η οποία εμφανίζεται συχνότερα σε διαβητικούς ασθενείς.
4. Φυσαλιδώδης αιμορραγική μυριγγίτιδα
   Εμφανίζεται μετά από λοίμωξη από τον ιό της γρίπης και παρατηρούνται αιμορραγικές φυσαλίδες στην επιφανειακή στιβάδα της τυμπανικής μεμβράνης.

Εξωτερική Ωτίτιδα - Πώς γίνεται η διάγνωση;

Ο ΩΡΛ είναι αυτός που θα αξιολογήσει την κατάσταση και θα θέσει τη διάγνωση της εξωτερικής ωτίτιδας. Η διάγνωση γίνεται εύκολα με:

• Κλινική εξέταση
• Ωτοσκόπηση και ωτομικροσκόπηση
• Καλλιέργεια εκκρίματος από το αυτί (σε εμμένουσες περιπτώσεις)

Εξωτερική Ωτίτιδα - Ποια είναι η θεραπεία;

Η θεραπεία ορίζεται σύμφωνα με την αιτία που προκαλεί την εξωτερική ωτίτιδα. Έτσι, μπορεί να αφορά είτε σε αντιβιοτική αγωγή είτε σε κάποια άλλη θεραπευτική προσέγγιση.

Εξωτερική ωτίτιδα: Μπορεί να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές;

Η εξωτερική ωτίτιδα απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και η διάγνωσή της πρέπει να γίνει εγκαίρως, καθώς υπάρχει κίνδυνος να εξαπλωθεί σε γειτονικούς ιστούς και στο τύμπανο.

Μέση Ωτίτιδα: Τι είναι;

Η μέση ωτίτιδα είναι η φλεγμονή του μέσου ωτός, δηλαδή η φλεγμονή που αναπτύσσεται από το τύμπανο και βαθύτερα μέχρι το έσω ους.

Μέση Ωτίτιδα: Ποια είναι η αιτία ανάπτυξής της;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία ανάπτυξης μιας μέσης ωτίτιδας είναι η διαταραχή αερισμού του μέσου ωτός. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας δυσλειτουργίας της ευσταχιανής σάλπιγγας η οποία ενώνει το μέσο αυτί με το ρινοφάρυγγα. Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να μεταφερθούν μικρόβια από τον ρινοφάρυγγα στο μέσο αυτί, οδηγώντας τελικά στη μέση ωτίτιδα.

Μέση Ωτίτιδα - Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της μέσης ωτίτιδας εξαρτώνται από τον τύπο της πάθησης. Ωστόσο, σχεδόν σε όλους τους τύπους ο ασθενής θα εκδηλώσει τα παρακάτω:

• Πόνο στο αυτί
• Βαρηκοΐα
• Αίσθημα πληρότητας ωτός («βουλωμένου» αυτιού)
• Πυρετός και ίλιγγος (σε σπάνιες περιπτώσεις)

Μέση Ωτίτιδα - Τύποι

Η μέση ωτίτιδα μπορεί να είναι πυώδης ή μη πυώδης, καθώς και οξεία ή χρόνια. Έτσι, οι τύποι της διακρίνονται ως εξής:

• Οξεία πυώδης μέση.
• Χρόνια πυώδης μέση - Μια μορφή της χρόνιας μέσης ωτίτιδας είναι και το χολοστεάτωμα. Αυτό διαβρώνει τις οστέινες δομές του μέσου ωτός, ενώ μπορεί να οδηγήσει σε μηνιγγίτιδα ή παράλυση του προσωπικού νεύρου άρα και της σύστοιχης πλευράς του προσώπου.
• Οξεία ή χρόνια ορώδης εκκριτική.
• Χρόνια βλεννώδης εκκριτική.

Οι δύο τελευταίες χαρακτηρίζονται από συλλογή ορώδους ή βλεννώδους υγρού πίσω από την τυμπανική μεμβράνη, δίνοντας μία αίσθηση «βουλωμένου» αυτιού. Η εκκριτική ωτίτιδα είναι συχνή στην παιδική ηλικία και πρέπει πάντα να γίνεται διερεύνηση για ύπαρξη αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια).

Μέση Ωτίτιδα – Ποια είναι η θεραπεία;

Η θεραπεία εξαρτάται από τη μορφή της μέσης και μπορεί να είναι είτε φαρμακευτική είτε επεμβατική. Είναι δυνατόν να χρειαστεί να πραγματοποιηθεί μια ελεγχόμενη μικρή διάτρηση του τυμπανικού υμένα με τη χρήση του μικροσκοπίου ώστε να αναρροφηθεί και να απομακρυνθεί το υγρό που έχει εγκλωβιστεί πίσω από την τυμπανική μεμβράνη. Η επέμβαση αυτή ονομάζεται μυριγγοτομή.

Εσωτερική Ωτίτιδα (Λαβυρινθίτιδα) - Τι είναι;

Η εσωτερική (λαβυρινθίτιδα) αποτελεί την πιο σοβαρή μορφή ωτίτιδας. Αφορά σε φλεγμονή στο έσω αυτί, στο λαβύρινθο, όπου εδράζεται το όργανο της ισορροπίας. Εκδηλώνεται με έντονα συμπτώματα όπως περιστροφικό ίλιγγο, εμέτους αλλά και βαρηκοΐα.

Εσωτερική Ωτίτιδα (Λαβυρινθίτιδα) – Πώς προκαλείται;

Η εσωτερική (λαβυρινθίτιδα) μπορεί να προκληθεί από:

• Μια χρόνια μέση ωτίτιδα η οποία εξαπλώνεται στο λαβύρινθο
• Μια μικροβιακή λοίμωξη, όπως η σύφιλη
• Μηνιγγίτιδα
• Ιογενείς λοιμώξεις (π.χ. ωτικός έρπητας ζωστήρας, παρωτίτιδα)

Εσωτερική Ωτίτιδα (Λαβυρινθίτιδα) – Διάγνωση & Θεραπεία

Λόγω της σοβαρότητας της νόσου η διαγνωστική διαδικασία περιλαμβάνει ενδελεχή κλινικό έλεγχο αλλά και διερεύνηση με αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Ανάλογα με το περιστατικό, η θεραπεία μπορεί να αφορά σε χορήγηση αντιβιοτικών, αντιϊικών φαρμάκων και κορτιζόνης. Σε εμμένουσες, προχωρημένες φλεγμονές μπορεί να κριθεί απαραίτητη η χειρουργική παρέμβαση.

Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε το ραντεβού σας

Κρεατάκια (αδενοειδείς εκβλαστήσεις)

Τα γνωστά σε όλους κρεατάκια ή διαφορετικά αδενοειδείς εκβλαστήσεις είναι, όπως ακριβώς και οι αμυγδαλές, μία μάζα από λεμφικό ιστό. Αυτή η μάζα βρίσκεται στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας και συγκεκριμένα ψηλά στο φάρυγγα, στο πίσω μέρος της μύτης.

Κρεατάκια : ποια είναι η λειτουργία τους;

Η ακριβής λειτουργία που έχουν τα κρεατάκια δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί αλλά κατά πάσα πιθανότητα έχουν άμεση σχέση με την άμυνα του οργανισμού. Ωστόσο, παρά την αναγνωρισμένη συμμετοχή τους στο αμυντικό σύστημα του οργανισμού, τα παιδιά στα οποία έχουν αφαιρεθεί τα "κρεατάκια" δεν έχουν ελαττωμένη αντοχή στις λοιμώξεις σε σύγκριση με αυτά που δεν έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση.

Κρεατάκια : τι είδους προβλήματα δημιουργούν;

Τα κρεατάκια είναι πιθανό να παρουσιάσουν μεγάλου βαθμού διόγκωση (υπερτροφικά κρεατάκια) ώστε να εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία της αναπνοής αποφράσσοντας εντελώς την αναπνευστική δίοδο της μύτης. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, ο ασθενής ταλαιπωρείται εξαιτίας της ρινικής απόφραξης. Ο ύπνος του είναι διαταραγμένος. Συνήθως ροχαλίζει και μπορεί να βιώνει κρίσεις υπνικής άπνοιας, να σταματά δηλαδή η αναπνοή του κατά τον ύπνο. Το γεγονός αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο ακόμη και για την ίδια του τη ζωή. Επιπλέον, άλλο ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα που δημιουργούν τα κρεατάκια είναι η ενδεχόμενη αλλαγή στη χροιά της φωνής. Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος αναπνέει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο από το στόμα.

Επίσης, δημιουργούν πρόβλημα σύγκλεισης των δοντιών και κατ΄ επέκταση επηρεάζουν το σχήμα της γνάθου. Το αποτέλεσμα είναι ο ασθενής να αποκτά ένα χαρακτηριστικό αδενοειδές “προσωπείο”.

Τα κρεατάκια, όταν είναι υπερτροφικά, εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας οδηγώντας σε συλλογή υγρού στο αυτί και σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια ωτίτιδας.

Τέλος, εκτός από τα παραπάνω προβλήματα τα κρεατάκια θεωρούνται υπεύθυνα και για διάφορες φλεγμονές στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα όπως πχ η φαρυγγίτιδα, η αδενοειδίτιδα κτλ.

Κρεατάκια : πότε επιβάλλεται να αφαιρεθούν;

Τα κρεατάκια πρέπει να αφαιρούνται όταν είναι υπερτροφικά, παρουσιάζουν δηλαδή υπερβολική διόγκωση και προκαλούν όλα τα προβλήματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Συνήθως τα κρεατάκια ταλαιπωρούν τα παιδιά έως και την ηλικία των 12-13 ετών. Οι γονείς αποφασίζουν να προχωρήσει το παιδί τους στην αφαίρεση κυρίως λόγω των προβλημάτων που προκαλούν κατά τη διάρκεια του ύπνου (υπνική άπνοια), τις συχνές ωτίτιδες που συνοδεύονται από τον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης βαρηκοΐας αλλά και για τα ορθοδοντικά προβλήματα. Η πλειοψηφία των ατόμων που υποβάλλονται στη συγκεκριμένη επέμβαση είναι παιδιά. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως υπάρχει κάποιος ηλικιακός περιορισμός και δεν μπορούν οι ενήλικες να προχωρήσουν στην αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων. Εάν για διάφορους λόγους κάποιος ασθενής έχει αμελήσει για πολλά χρόνια το συγκεκριμένο πρόβλημα και αποφασίσει να προβεί στην αφαίρεσή τους σε μεγαλύτερη ηλικία, είναι δυνατό να το κάνει χωρίς κανένα πρόβλημα.

Κρεατάκια : με ποιον τρόπο γίνεται η διάγνωση;

Ο ωτορινολαρυγγολόγος μέσω της κλινικής εξέτασης είναι σε θέση να αντιληφθεί από τα συμπτώματα εάν τα κρεατάκια παρουσιάζουν σοβαρή διόγκωση. Στην διάγνωση επίσης βοηθούν η ενδοσκόπηση του ρινοφάρυγγα ή -σε μη συνεργάσιμα παιδιά- μία ειδική ακτινογραφία. Στην ενδοσκόπηση του φάρυγγα μπορούμε να δούμε το πραγματικό μέγεθος των αδενοειδών εκβλαστήσεων. Με τον τρόπο αυτό, ο γιατρός βλέπει το βαθμό της διόγκωσης και κρίνει εάν είναι απαραίτητη ή όχι η αφαίρεσή τους.

Κρεατάκια : με ποιον τρόπο γίνεται η αφαίρεσή τους;

Η αδενοειδεκτομή, η αφαίρεση δηλαδή των αδενοειδών εκβλαστήσεων πραγματοποιείται πάντα υπό γενική αναισθησία. Ο γιατρός μέσω ειδικά σχεδιασμένων εργαλείων αρχικά ελέγχει τα κρεατάκια και στη συνέχεια τα αφαιρεί. Η διάρκεια της επέμβασης συνήθως δεν ξεπερνά τη μία ώρα. Ο ασθενής δεν υπάρχει λόγος να παραμείνει στην κλινική ή το νοσοκομείο. Πολλές φορές όταν ένα άτομο πάσχει από υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων εμφανίζει και υπερτροφικές αμυγδαλές. Σε αυτές τις περιπτώσεις αφαιρούνται και τα κρεατάκια και οι αμυγδαλές κατά την ίδια επέμβαση. Επίσης, όχι σπάνια, τα "μεγάλα κρεατάκια" συνοδεύονται από εκκριτική ωτίτιδα, που αντιμετωπίζεται στον ίδιο χρόνο με μυριγγοτομή, αφαίρεση του υγρού και πιθανόν τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού.

Κρεατάκια : η προετοιμασία για την επέμβαση

Μία εξέταση αίματος είναι συνήθως η μόνη εργαστηριακή εξέταση που απαιτείται πριν την εγχείρηση στα άτομα χωρίς άλλα προβλήματα υγείας. Το φαγητό επιτρέπεται μέχρι τα μεσάνυχτα της παραμονής της επέμβασης. Διαυγή υγρά (για παράδειγμα, νερό ή χαμομήλι αλλά όχι γάλα) μπορεί να πίνει μέχρι και 3 ώρες πριν την επέμβαση.

Πριν την επέμβαση θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας για τυχόν προβλήματα στην πήξη του αίματος όπως για παράδειγμα συχνές ρινορραγίες, καθώς και για άλλα προβλήματα υγείας που ενδεχομένως να έχετε όπως το άσθμα, η αναιμία, αλλεργίες κτλ.

Κρεατάκια : υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών μετά την αφαίρεσή τους;

Ουσιαστικά η μοναδική σοβαρή, αλλά ευτυχώς σπάνια, επιπλοκή που μπορεί να παρουσιαστεί μετά την αδενοειδεκτομή είναι η αιμορραγία. Αυτή μπορεί να προκύψει είτε λίγες ώρες μετά από την επέμβαση είτε ύστερα από μερικές ημέρες.

Κρεατάκια : πόσο επώδυνη είναι η αφαίρεσή τους;

Δεν υπάρχει χειρουργική επέμβαση χωρίς καθόλου μετεγχειρητικό πόνο. Όμως, η  αδενοειδεκτομή είναι από τις επεμβάσεις που προκαλούν ήπιας έως μέτριας έντασης πόνο. Ο πόνος είναι εύκολο να κατευναστεί με τη λήψη απλών αναλγητικών.

Κρεατάκια : η επιστροφή στο σπίτι

Μετά την επέμβαση θα πρέπει να ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες που σας έδωσε ο γιατρός σας όσον αφορά τη φαρμακευτική αγωγή και τη φροντίδα της χειρουργημένης περιοχής.

Θα πρέπει να προσέχετε τη διατροφή σας και να αποφεύγετε τις σκληρές τροφές για να μην τραυματιστεί η περιοχή από όπου αφαιρέθηκαν τα κρεατάκια.

Καλό θα ήταν την πρώτη εβδομάδα να καταναλώνετε γιαούρτι, γάλα, κρέμες, σούπες, ζελέ, πουρέ και αλεσμένα τρόφιμα, πάντα σε θερμοκρασία δωματίου.

Θα πρέπει να αποφεύγετε τα πολλά μπαχαρικά και τα καυτερά. Να καταναλώνετε πολλά υγρά και να αποφεύγετε τους όξινους χυμούς για να μην ερεθιστεί η περιοχή.

Επιπλέον, θα πρέπει να περιορίσετε της σωματικής δραστηριότητας και να ξαπλώνετε για αρκετές ώρες τα πρώτα 24ωρα.

Κρεατάκια : ποια συμπτώματα θα πρέπει να σας ανησυχήσουν μετά την αφαίρεσή τους;

Εάν μετά την αφαίρεση παρατηρήσετε έστω και ένα από τα ακόλουθα συμπτώματα θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας :

• Υψηλός πυρετός, άνω του 38.5
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Εμετός που περιέχει αίμα
• Συνεχείς εμετοί για διάστημα μεγαλύτερο των 6 ωρών
• "Φρέσκο", ζωηρό κόκκινο αίμα από τη μύτη ή το στόμα
• Ατονία και αδυναμία που διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες

Ο Λίτος Πέτρος, Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του «Κέντρου Μικρο-ενδοσκοπικής χειρουργικής στην Ωτορινολαρυγγολογία», έχει ειδικευτεί σε νοσοκομεία της Ελλάδας και της Γερμανίας με εξειδίκευση στη λειτουργική και αισθητική χειρουργική ρινός αλλά και στην ενδοσκοπική χειρουργική παραρρίνιων κόλπων.

Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε το ραντεβού σας

Οι αμυγδαλές συνιστούν μια μάζα λεμφικού ιστού που βρίσκεται εντός της στοματικής κοιλότητας, στο πίσω μέρος του λαιμού, στο φάρυγγα. Πρόκειται, ουσιαστικά, για 2 αδένες, ένας στη δεξιά και ένας στην αριστερή πλευρά του φάρυγγα, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται η σταφυλή.

Αμυγδαλές – Ποια είναι η λειτουργία τους;

Ως μέρος του λεμφικού συστήματος, η κύρια λειτουργία των αμυγδαλών είναι να βοηθούν στην αντιμετώπιση λοιμώξεων που προσβάλλουν τον οργανισμό. Οι αμυγδαλές, λοιπόν, λειτουργούν υποστηρικτικά στην άμυνα του οργανισμού, μέσω των ειδικών κυττάρων που δρουν ενάντια σε ιούς και βακτήρια. Ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός κατά την παιδική ηλικία, ενώ με το πέρασμα του χρόνου εξασθενεί.

Αμυγδαλές – Ποιες είναι οι συχνότερες παθήσεις;

Οι συχνότερες παθήσεις που αφορούν στις αμυγδαλές είναι οι ακόλουθες:

• Αμυγδαλίτιδα
  Λοίμωξη που προκύπτει από κάποιο βακτήριο ή ιό.
• Περιαμυγδαλικό απόστημα
  Όταν σχηματίζεται απόστημα πίσω ή γύρω από την αμυγδαλή.
• Λοιμώδης μονοπυρήνωση
  Προκύπτει κυρίως από τον ιό Epstein–Barr.
• Υπερτροφία
  Σε αυτήν την περίπτωση παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία των αεροφόρων οδών λόγω της διόγκωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλούνται διαταραχές πρόσληψης οξυγόνου κατά τη διάρκεια του ύπνου. Επίσης στα παιδιά μπορεί να παρατηρηθεί καθυστέρηση στην ανάπτυξη τους αν δεν υπάρξει έγκαιρη αντιμετώπιση.
• Αμυγδαλολιθίαση
  Όταν σχηματίζονται λίθοι από υπολείμματα τροφών, νεκρά κύτταρα, βλέννα και μικρόβια στις αμυγδαλές. Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη δυσοσμία αναπνοής (χαλίτωση).

Πότε πρέπει να αφαιρούνται οι αμυγδαλές;

Οι αμυγδαλές θα πρέπει να αφαιρούνται σε περιστατικά όπου:

• Ο ασθενής παρουσιάζει επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις και απαιτείται να λαμβάνει πολύ συχνά αντιβίωση.
• Υπάρχει υπερβολική διόγκωση (υπερτροφία αμυγδαλών). Μια τέτοια κατάσταση δυσχεραίνει την κατάποση και τη λειτουργία της αναπνοής, οδηγώντας σε διαταραγμένο ύπνο και συχνά επεισόδια υπνικής άπνοιας.
• Εμφανίζονται σοβαρές και επικίνδυνες επιπλοκές της αμυγδαλίτιδας, όπως το περιαμυγδαλικό απόστημα, κατάσταση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μεσοθωρακίτιδα και σηψαιμία.
• Παρουσιάζεται καθυστέρηση λόγου και σωματικής ανάπτυξης του παιδιού, λόγω υπερτροφίας των αμυγδαλών.

Στις παραπάνω περιπτώσεις η αμυγδαλεκτομή κρίνεται ωφέλιμη για τον ασθενή.

Αμυγδαλίτιδα: Η συχνότερη αιτία της

Η αμυγδαλίτιδα είναι η φλεγμονή των αμυγδαλών και προκαλείται συνήθως από ιούς και μικρόβια. Μάλιστα, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο μια ιογενής αμυγδαλίτιδα να μετατραπεί σε μικροβιακή. Το μικρόβιο που συνήθως προσβάλλει τις αμυγδαλές και οδηγεί σε αμυγδαλίτιδα είναι ο στρεπτόκοκκος.

Αμυγδαλές - Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα που προκαλεί η αμυγδαλίτιδα;

Τα κύρια συμπτώματα που προκαλεί η αμυγδαλίτιδα είναι τα εξής :

• Πόνος κατά την κατάποση
• Υψηλός πυρετός
• Κακοσμία
• Διόγκωση λεμφαδένων

Αμυγδαλές – Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της αμυγδαλίτιδας;

Η διάγνωση της αμυγδαλίτιδας πραγματοποιείται εύκολα μέσω της κλινικής εξέτασης και της γενικότερης εικόνας που παρουσιάζει ο ασθενής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πιθανόν να κριθούν απαραίτητες επιπλέον εξετάσεις (όπως αιματολογικός έλεγχος) προκειμένου να επιβεβαιωθεί η λοίμωξη.

Αμυγδαλές - Θεραπεία Της Αμυγδαλίτιδας

Η θεραπεία της μικροβιακής αμυγδαλίτιδας επιτυγχάνεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών για διάστημα περίπου 10 ημερών. Ο ασθενής ενδεχομένως να χρειαστεί να λάβει αντιπυρετικά και παυσίπονα φάρμακα, καθώς και να πραγματοποιεί γαργάρες με αντισηπτικό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα υποχωρούν μετά το πρώτο 24ωρο. Ωστόσο, η αγωγή θα πρέπει να συνεχιστεί, παρά την υποχώρηση των συμπτωμάτων, και να ολοκληρωθεί στον χρόνο που έχει ορίσει ο γιατρός.

Εάν η αμυγδαλίτιδα δεν οφείλεται σε μικρόβιο αλλά σε ιό, τότε η λήψη αντιβίωσης είναι άσκοπη. Σε αυτήν την περίπτωση, ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς, ο ωτορινολαρυγγολόγος θα συστήσει την κατάλληλη αγωγή.

Η θεραπεία της αμυγδαλίτιδας είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αρχίσει άμεσα προκειμένου να αποφευχθούν δυσμενείς επιπλοκές. Αυτές μπορεί να είναι το περιαμυγδαλικό απόστημα ή άλλες σοβαρότερες καταστάσεις που αφορούν ζωτικά όργανα του οργανισμού, όπως για παράδειγμα να επηρεαστεί η λειτουργία των νεφρών.

Αμυγδαλές & Αμυγδαλεκτομή (Επέμβαση Αφαίρεσης)

Η επέμβαση αφαίρεσης των αμυγδαλών ονομάζεται αμυγδαλεκτομή και πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία. Η συνήθης διάρκεια της διαδικασίας είναι περίπου μία ώρα.

Αμυγδαλές - Προετοιμασία Πριν Την Αμυγδαλεκτομή

Απαραίτητη εξέταση για την προετοιμασία πριν την αμυγδαλεκτομή είναι ο αιματολογικός έλεγχος. Μερικές ώρες πριν το χειρουργείο ο ασθενής δεν πρέπει να φάει ή να καταναλώσει υγρά, ακολουθώντας έτσι τον γενικό κανόνα για κάθε είδους επέμβαση.

Αμυγδαλές – Μετεγχειρητική Πορεία Έπειτα Από Αμυγδαλεκτομή

Μετά το πέρας της επέμβασης ο ασθενής μεταφέρεται στον χώρο ανάνηψης. Εκεί παραμένει υπό την επίβλεψη εξειδικευμένου νοσηλευτικού προσωπικού, έως ότου συνέλθει από την αναισθησία. Αμέσως μετά μεταφέρεται στον θάλαμο νοσηλείας, όπου θα παραμείνει για μία νύχτα.

Τα πρώτα 24ωρα μετά την επέμβαση, και αφού έχει επιστρέψει σπίτι του, ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει τις παρακάτω οδηγίες:

• Δεν θα πρέπει να καταναλώνει πολύ σκληρές τροφές, ενώ ό,τι καταναλώνει δεν πρέπει να είναι θερμότερο από τη θερμοκρασία σώματος.
• Θα πρέπει να καταναλώνει επαρκείς ποσότητες υγρών, κατά προτίμηση κρύα.
• Θα πρέπει να περιορίσει τη σωματική δραστηριότητα στο ελάχιστο.

Στην περίπτωση που παρουσιάσει πυρετό (δέκατα), δεν θα πρέπει να ανησυχήσει καθώς αυτό αποτελεί μια απολύτως φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού.

Εάν παρατηρήσει πως το σάλιο ή οι ρινικές εκκρίσεις είναι αναμεμιγμένες με μικρή ποσότητα αίματος, δεν θα πρέπει να θορυβηθεί. Πρόκειται για υπολείμματα που παρέμειναν μετά την αμυγδαλεκτομή και με αυτόν τον τρόπο αποβάλλονται.

Αντίθετα, σε περίπτωση που παρατηρήσει κάποιο από τα ακόλουθα συμπτώματα, θα πρέπει να επικοινωνήσει άμεσα με τον γιατρό που πραγματοποίησε την επέμβαση:

• Έμετος που περιέχει αίμα
• Υψηλός πυρετός, άνω του 38.5
• Έντονο, κόκκινο αίμα από το στόμα ή τη μύτη

Αμυγδαλές - Υπάρχει κίνδυνος να παρουσιαστούν επιπλοκές μετά την αφαίρεσή τους;

Ο κίνδυνος να παρουσιαστούν επιπλοκές μετά την αφαίρεση των αμυγδαλών είναι σχεδόν μηδαμινός. Η σημαντικότερη επιπλοκή που ενδεχομένως προκύψει είναι κάποια αιμορραγία μετά την επέμβαση. Ωστόσο, αυτό είναι πλήρως αντιμετωπίσιμο, ακολουθώντας πάντα τις οδηγίες του ιατρού σας. Η αιμορραγία μπορεί να συμβεί είτε τις πρώτες ώρες είτε έπειτα από μερικές ημέρες μετά την αμυγδαλεκτομή.

Καλέστε σήμερα στο 215 50 55 753 για να κλείσετε το ραντεβού σας